تعریف اعتبار بخشی و
حاکمیت بالینی
اعتبار بخشی به معنی
ارزیابی سیستماتیک مراکز ارائه خدمات سلامت با استانداردهای مشخص است.
استانداردهایی که برای بهبود مداوم کیفیت ، به محور بودن بیمار و بهبود
امنیت بیمار و کارکنان تاکید دارد.
اعتبار بخشی برای تشریح
کیفیت خدمات بهداشتی و درمانی به عنوان مبنای تفکر آن به کار گرفته می شود.
خط مشی مراقبت های
سلامت و درک آن چه به کیفیت مراقبت مربوط می شود و تمرکز بر روی اصول بنیادی برای
یکپارچه نمودن توسعه سیستم بهداشت و درمان و پویا نمودن آن ، اساس اعتبار بخشی را
تشکیل می دهد.
حاکمیت بالینی چارچوبی
است که در آن سازمان های ارائه دهنده خدمات در قبال بهبود دائمی در خدمات پاسخگو
بوده و یا با ایجاد محیطی که در آن تعالی در خدمات بالینی شکوفا می شود به صیانت
از استانداردهای عالی خدمت می پردازد. حاکمیت بالینی فعالیت جدیدی نیست بلکه
کارکنان بالینی همیشه نگران ارائه بهترین استانداردها برای بیماران هستند.
زیر ساختهای اعتبار بخشی
· 1. آموزش
مسئولین اعتبار بخشی
· 2. تشکیل
7 کار گروه اعتبار بخشی : درمان وپرستاری - پشتیبانی - منابع انسانی – خدمات
کمک درمانی - مدارک پزشکی و IT - بهداشت - کمیته راهبردی
· 3. فرهنگ
سازی ضرورت اعتبار بخشی در بیمارستان به گروههای فوق با تشکیل جلسات آموزشی
· 4. کمیته
های فعال فاز اول بصورت موازی ، کمیته راهبردی جهت هماهنگی بین بخشی
وکمیته آموزش جهت آموزش و توانمندسازی نیروهای انسانی و ITجهت الکترونیکی شدن فعالیتها اقدام می
نماید.